er gaat weer een wereld voor me open!!!Ik ben een vrouw van bijna 40 jaar en heb sinds 1994 de Ziekte van Crohn. Door aanleg en ander oorzaken ben ik ook behept met overgewicht. Van allerlei medicijnen gehad om de ontstekingen in de darmen rustig te houden. Maar telkens na een 1 jaar soms na 2 jaar dan moest ik weer andere medicijnen want dan was de lever die het niet vol kon houden. Dus maar weer wat ander proberen. Sinds ik de ziekte van Crohn heb, heb ik voor mijn gevoel veel ingeleverd wat energie en me prettig voelen betreft. Ik moest erg oppassen met wat ik wilde doen op een dag. Als dat klaar was ging ik vaak naar bed om dan weer bij te komen. En het was zo dat ik eigenlijk in 1 week wel 3 tot 4 keer terug ging naar bed omdat ik het niet aan kon. Ik ben ook een jaar met Osteopathie bezig geweest dat voelde ook al wel wat beter. Toen mijn MDL arts over Remicade begon na en aantal darmonderzoeken begin dit jaar schrok ik wel even, dat is een zwaar medicijn en leek mij de laatste stro halm. Maar met de medicijnen die ik opdat moment had, Pentasa Granulaat korrels, had ik het ook helemaal gehad. Ik had last van bijverschijnselen die maar bij 0,001 % van de mensen voor kwam, dus moest ik stoppen en heb daarna darmonderzoeken gehad. Hieruit bleek dat het niet zo best ging met mijn darmen. Naast buikpijn heb ik ook het probleem dat ik veel naar de wc moet. Dat is 25 tot 30 keer op een dag geen lolletje. Daarnaast krijg je gratis er vermoeidheid en gewrichtsklachten bij. Dus dat ik chronisch ziek ben drukt een stempel op je eigen leven, het belemmerd je om dingen te doen die ik wel zou willen doen en heel zeker ook op dat leven van mijn man en zoon. En dat vind ik heel erg, je wilt het niet, maar het gebeurt.Maar toen kwam Marlies Kathagen bij me, eerst om me te helpen met counseling, maar ik zei tegen haar je hebt je APS apparaat toch bij je? Nou kom op laat maar eens zien dan. Ze heeft me toen voor het eerst behandeld met APS, ik had een kickstart, voelde direct dat ik energie kreeg. Maar ze waarschuwde wel, luister naar je lichaam en doe niet teveel in 1 keer dan moet je dat weer bezuren.Na de eerste serie behandelingen die ze me gaf, heb ik 1 maand een apparaat gehuurd. Als ik me zelf dan had behandeld ’s morgens dan voelde ik me eerst een 1 uur erg moe en deed het rustig aan maar dan moet ik oppassen en goed nadenken wat ik allemaal wil en “moet” doen. Toen kwam het einde van de huur periode in zicht en het idee dat ik dan mezelf niet meer iedere dag zou kunnen behandelen en ik weer moest inleveren dat wat ik had gewonnen (want zo voelt het wel, ik heb veel terug gekregen sinds ik APS). Ook mijn man en zoon zijn blij wat APS voor en met me doet.Bij navraag bij mijn MDL arts had hij ook meer vertrouwen in APS dan in veel andere therapieën. Ik moet nu in september 2009 weer naar mijn MDL arts en dan krijg ik waarschijnlijk ook nog een darm onderzoek al is het alleen maar om te kijken wat APS doet met de ziekte van Crohn. Het zal waarschijnlijk niet genezen maar de buikpijn, vermoeidheid en gewrichtsklachten zijn nu draaglijker geworden.Dus heb ik mijn eigen APS apparaat aangeschaft en ik ben er helemaal blij mee. Nu kan ik hem pakken wanneer ik wil. Ik sla ook wel eens 1 dag over, maar dan toch de volgende dag even APS’en en kan ik er weer tegen voor die dag.
Met vriendelijke groeten,
Simone V. uit Welsum
(juli 2009)
